मिरजेत शिकल्यामुळे चर्चात जायचे प्रसंग खूपदा आले. कुणी जबरदस्ती केली
नाही पण उगीच कंटाळा आला की चर्चात जाऊन बसणे हा विरंगुळा. खरंच विरंगुळा
होता तो, कारण जरा वेळ शांत बसावं म्हणलं त्या बाकड्यावर तर कुठून तरी
एखादा स्वयंसेवक यायचा, शेजारी बसायचा आणि चौकशी करायचा. मी ख्रिस्ती नाही
म्हणून सांगितलं की लगेच मग येशूच्या आयुष्याचा एक धावता आढावा सांगितला
जायचा, तो आदाम, ती हव्वा, तो साप, ते सफरचंद आणि ते पाप... आणि मग त्या
दिवसापर्यंत मला माहित नसलेल्या माझ्या पापासाठी देवाने आपला पुत्र बलिदान
कसा केला याची कहाणी. आणि जाताना बायबल ची एक प्रत सप्रेम भेट. 2-3 वर्षात
बऱ्याच नव्या आणि जुन्या कराराच्या प्रती कपाटात साठल्या होत्या. त्यांना
माझा त्रास नव्हता आणि मला त्यांचा!
रविवारी कधीकधी भरल्या चर्चात जायचो. सकाळी शिक्षित, श्रीमंत लोकांसाठी इंग्लिश मध्ये फादर कथा सांगणार. दुपारची सभा अडाणी, गरीब लोकांसाठी मराठीत. कधी कधी सार्वकालीक आयुष्य मिळावे म्हणून येशूचे रक्त प्या, मांस खा म्हणून पाणी घातलेली बुचभर वाईन आणि एक बेचव कागदी चकती पण प्रतिक म्हणून खायप्यायला दिली जायची. आयुष्यात पहिल्यांदा दारू पिली ती अशी चर्चात आणि नरमांस खाल्ले ते थेट प्रभू येशूचे. प्रार्थना पण एकदम मस्त असायच्या, दरवेळी आकाशातल्या प्रेमळ बापाचा धावा केला जायचा. एके दिवशी तर फादर म्हणाले,"'आमचे चर्च आणि दुसरे चर्च यांच्या मधल्या जमिनीच्या बाबतीतल्या केस मध्ये न्यायालयाने आमच्या बाजूने न्याय दिला म्हणून हे आकाशातील प्रेमळ बापा, आम्ही तुझे आभार मानतो!" त्या दिवशी कळलं, आपल न्यायालय पण आकाशातल्या प्रेमळ बापाला वरचढ आहे.
एक ख्रिस्ती GF होती, तिच्या आई सोबत एका प्रार्थना सभेला गेलो कुतुहुल म्हणून. ते परवा किडनीच्या आजाराने वारले ना 'आराराराराराराराररारा' वाले समस्त रोग प्रार्थनेने बरे करणारे मार्टिनबाबा, अगदी तोच प्रकार. गोरगरीब, अडाणी जनता मंत्रमुग्ध होऊन प्रार्थना ऐकून संमोहित होत होती. तो धर्मप्रसारक hallelujah (हालेलुया असं वाचा अडाण्यांनो) म्हणत डोक्याला हात लावायचा कि लोक धाडकन खाली पडायचे मूर्च्छित होऊन. त्याने नेमक काय व्हायचं ते येशूला आणि बेशुद्ध पडणारे या दोघांनाच माहित.
अशाच गोरगरीब जनतेसाठी 'Impact World Tour' नावाची एक छोटेखानी परदेशी पैलवानांची, gymnast ची टोळी आली होती. आडदांड पैलवान गरम पाण्याने शेकायच्या रबरी पिशवी तोंडाने फुगवून फोडत होते, बाई gymnast नाचून दाखवत होत्या आणि जनता भान हरपून पाहत होती. त्यात शेवटी ते पैलवान, त्या बायका त्यांचं आयुष्य कसं बरबाद झाले होते, ड्रग्ज-वेश्यावृत्ती पासून ते तुरुंगवसापर्यंत कसे प्रसंग आले, आणि त्यात येशूने कसा दृष्टांत दिला आणि आयुष्य बदलले याच्या सुरस कथा इंग्लिश मध्ये सांगत होते आणि त्याचं हास्यास्पद मराठी भाषांतर तिथल्या तिथे एक मराठी फादर सांगत होता. अडाणी लोक डोळे पुसत होते, भान हरपून ऐकत होते, आणि येशूचा जयजयकार करत होते.
त्या काळात मी या गोष्टी फक्त एक अनुभव, कुतुहुल म्हणून पाहायला जायचो. पण आज जेव्हा ख्रिस्ती धर्म, बायबल मधल्या भुताखेतांच्या गोष्टी (दयासागर नावाची सिरिअल लागायची DD वर), मूळ पाप आणि त्या पापमुक्तीसाठी येशूचे बलिदान इत्यादी गोष्टी ऐकल्या की हसू येते. आणि त्यातून हे प्रार्थनासभा आणि त्यातून बरे केले जाणारे आजार, भूतबाधेवरचे उपचार, जॉयस मेयर, पॉल दिनकरन आणि सेबास्टियन मार्टिन सारखे ढोंगी प्रसारक वगैरे पाहिले की त्या गरीब लोकांची दया येते जे एका रानटी धर्माला मुक्तीचा मार्ग मानून बसलेत. या रानटी गोष्टींमध्ये आणि अवैज्ञानिक बाबींमध्ये बाकी सारे धर्म एकमेकाला पुरून उरतील.
लहानपणी कुणी सांगितलं की देवाला घाबर, तर थोडं फार घाबरायचो. पण जेव्हापासून येशूच्या नावाने, अल्लाहच्या नावाने आणि हिंदू देवतांच्या नावाने इतकी भंकस पाहिली, ऐकली आणि अनुभवलीय की आता देव आणि धर्म म्हणलं की मी फक्त हसतो आणि पुढच्या धार्मिक माणसाला प्रेमाने गळाभेट देतो, मनातून "लवकर बरा हो" म्हणून शुभेच्छा देत.
डॉ. विनय काटे
- फेसबुक पोस्ट ( १९ ऑगस्ट २०१६, १७.२० )
रविवारी कधीकधी भरल्या चर्चात जायचो. सकाळी शिक्षित, श्रीमंत लोकांसाठी इंग्लिश मध्ये फादर कथा सांगणार. दुपारची सभा अडाणी, गरीब लोकांसाठी मराठीत. कधी कधी सार्वकालीक आयुष्य मिळावे म्हणून येशूचे रक्त प्या, मांस खा म्हणून पाणी घातलेली बुचभर वाईन आणि एक बेचव कागदी चकती पण प्रतिक म्हणून खायप्यायला दिली जायची. आयुष्यात पहिल्यांदा दारू पिली ती अशी चर्चात आणि नरमांस खाल्ले ते थेट प्रभू येशूचे. प्रार्थना पण एकदम मस्त असायच्या, दरवेळी आकाशातल्या प्रेमळ बापाचा धावा केला जायचा. एके दिवशी तर फादर म्हणाले,"'आमचे चर्च आणि दुसरे चर्च यांच्या मधल्या जमिनीच्या बाबतीतल्या केस मध्ये न्यायालयाने आमच्या बाजूने न्याय दिला म्हणून हे आकाशातील प्रेमळ बापा, आम्ही तुझे आभार मानतो!" त्या दिवशी कळलं, आपल न्यायालय पण आकाशातल्या प्रेमळ बापाला वरचढ आहे.
एक ख्रिस्ती GF होती, तिच्या आई सोबत एका प्रार्थना सभेला गेलो कुतुहुल म्हणून. ते परवा किडनीच्या आजाराने वारले ना 'आराराराराराराराररारा' वाले समस्त रोग प्रार्थनेने बरे करणारे मार्टिनबाबा, अगदी तोच प्रकार. गोरगरीब, अडाणी जनता मंत्रमुग्ध होऊन प्रार्थना ऐकून संमोहित होत होती. तो धर्मप्रसारक hallelujah (हालेलुया असं वाचा अडाण्यांनो) म्हणत डोक्याला हात लावायचा कि लोक धाडकन खाली पडायचे मूर्च्छित होऊन. त्याने नेमक काय व्हायचं ते येशूला आणि बेशुद्ध पडणारे या दोघांनाच माहित.
अशाच गोरगरीब जनतेसाठी 'Impact World Tour' नावाची एक छोटेखानी परदेशी पैलवानांची, gymnast ची टोळी आली होती. आडदांड पैलवान गरम पाण्याने शेकायच्या रबरी पिशवी तोंडाने फुगवून फोडत होते, बाई gymnast नाचून दाखवत होत्या आणि जनता भान हरपून पाहत होती. त्यात शेवटी ते पैलवान, त्या बायका त्यांचं आयुष्य कसं बरबाद झाले होते, ड्रग्ज-वेश्यावृत्ती पासून ते तुरुंगवसापर्यंत कसे प्रसंग आले, आणि त्यात येशूने कसा दृष्टांत दिला आणि आयुष्य बदलले याच्या सुरस कथा इंग्लिश मध्ये सांगत होते आणि त्याचं हास्यास्पद मराठी भाषांतर तिथल्या तिथे एक मराठी फादर सांगत होता. अडाणी लोक डोळे पुसत होते, भान हरपून ऐकत होते, आणि येशूचा जयजयकार करत होते.
त्या काळात मी या गोष्टी फक्त एक अनुभव, कुतुहुल म्हणून पाहायला जायचो. पण आज जेव्हा ख्रिस्ती धर्म, बायबल मधल्या भुताखेतांच्या गोष्टी (दयासागर नावाची सिरिअल लागायची DD वर), मूळ पाप आणि त्या पापमुक्तीसाठी येशूचे बलिदान इत्यादी गोष्टी ऐकल्या की हसू येते. आणि त्यातून हे प्रार्थनासभा आणि त्यातून बरे केले जाणारे आजार, भूतबाधेवरचे उपचार, जॉयस मेयर, पॉल दिनकरन आणि सेबास्टियन मार्टिन सारखे ढोंगी प्रसारक वगैरे पाहिले की त्या गरीब लोकांची दया येते जे एका रानटी धर्माला मुक्तीचा मार्ग मानून बसलेत. या रानटी गोष्टींमध्ये आणि अवैज्ञानिक बाबींमध्ये बाकी सारे धर्म एकमेकाला पुरून उरतील.
लहानपणी कुणी सांगितलं की देवाला घाबर, तर थोडं फार घाबरायचो. पण जेव्हापासून येशूच्या नावाने, अल्लाहच्या नावाने आणि हिंदू देवतांच्या नावाने इतकी भंकस पाहिली, ऐकली आणि अनुभवलीय की आता देव आणि धर्म म्हणलं की मी फक्त हसतो आणि पुढच्या धार्मिक माणसाला प्रेमाने गळाभेट देतो, मनातून "लवकर बरा हो" म्हणून शुभेच्छा देत.
डॉ. विनय काटे
- फेसबुक पोस्ट ( १९ ऑगस्ट २०१६, १७.२० )
No comments:
Post a Comment